این عضو هیأت علمی و استاد دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در کشور ما هیچ سینماگری نمی تواند بدون مجوز سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبادرت به فیلمسازی کند پس اگر ما هر نوع ضعفی را چه از نظر ساختاری و چه از نظر محتوایی در فیلم ها شاهد هستیم به دلیل عملکرد غلط مدیرانی است که به این قبیل آثار مجوز می دهند.

وی ادامه داد: وقتی سناریوهایی با کیفیت بسیار ضعیف تصویب می شوند و فوراً پروانه ساخت و نمایش شان صادر می شود و در اکران هم نسبتاً موفق عمل می کنند تهیه کننده ها از این نوع آثار استقبال می کنند و به فیلمنامه نویسان سفارش نوشتن سناریوهایی فاقد محتوا می دهند. بنده باز هم تأکید می کنم اصل این داستان و ماجرا به تفکر و سایست گذاری و خط مشی مدیران سیاست گذار در سازمان سینمایی بازمی گردد، آن ها هستند که باید دغدغه مندانه ورود کنند و اجازه تولید و گخش چنین آثاری را ندهند.

عزیزی خاطرنشان کرد: اگر امروز صدای انتقادها و اعتراض های بسیاری نسبت به فقدان محتوای ارزنده در آثار سینمایی بلند شده، این وظیفه مدیران سینمایی است که پاسخگوی این انتقادات باشند.

بازیگر فیلم های سینمایی «بادیگارد» و «دختری با کفش های کتانی» سپس به فقدان اندیشه در تمامی ارکان سینمای کشور اشاره کرد و اظهار داشت: متأسفانه ذره ای اندیشه در هیچ یک از بخش های سینما و به طور کل عرصه فرهنگ و هنر وجود ندارد. به عنوان مثال در همین جشنواره های فرهنگی و هنری فجر، از سینما گرفته تا تئاتر و موسیقی و تجسمی اش کجا ما شاهد ترویج اندیشه ها و آرمان های فجر انقلاب اسلامی هستیم؟

این سینماگر با طرح چند پرسش خاطرنشان کرد: این همه جشنواره ها و دبیرهای گوناگون رنگین کمانی خاستگاه و جایگاه شان کجاست؟ چرا باید در سینمای ما ارتباط حرف اول و آخر را بزند؟ چرا ما متوجه نمی شویم که این رفتارها غلط است؟ ما واقعاً از کجا در حال الگوبرداری هستیم؟ کجای جهان سینمایش مانند ما اداره می شود؟

عزیزی در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد شدید نسبت به شوراهای متعدد سازمان سینمایی و شوآف مسئولان سینمای کشور تصریح کرد: تا زمانی که همه چیزمان در سینما شوگونه است نمی توان نسبت به آینده سینما امیدوار بود؛ آقایان دکان های مدیریتی در سینما را تعطیل کنید و سینما را تنها با ۳-۴ نفر مدیریت کنید تا کمی این سینما نفس بکشد. این همه شورا و دفتر و... چه دردی از سینما درمان کرده اند؟

وی افزود: نکته قابل تأمل آنجا است که در سینمای ایران نهایتاً سالی ۱۰۰ فیلم تولید می شود اما تعداد اعضای شوراهای متعددی که در ذیل سازمان سینمایی تشکیل شده بسیار بیشتر از تعداد فیلم ها است؛ واقعاً ما این همه شورا به چه کارمان می آید وقتی خروجی سینما چنین شده است؟ وضعیت به گونه ای است که وقتی صحبت از چابک سازی می شود خنده مان می گیرد چون هیچ نشانی از چابک سازی و اصلاح مشکلات متعدد زیرساختی سینما وجود ندارد.

این بازیگر در خاتمه این گفتگو اظهار داشت: بنده تأکید می کنم هرآنچه امروزه در سینمای ایران باعث آشفتگی و هرج و مرج شده به دلیل عملکرد و سیاست گذاری های غلط مدیران سینمایی است. این مایه تأسف است که سینمای ایران امروزه بیشتر شبیه به شیوه های مدیریتی دوران قاجار اداره می شود و کمتر شباهتی به شیوه مدیریتی در چهارمین دهه پیروزی انقلاب اسلامی ندارد!